Door Homme Grotenhuis
LIBE maakt zich zorgen over de staat waarin de democratie zich verkeerd in de lidstaten van de EU. Polen werd op de vingers getikt maar volgens de commissie is dit artikel 7, het opheffen van de rechten van een lidstaten, te extreem. De commissieleden zoeken naar de nuance zodat een lidstaat zijn eigen democratie handhaaft, maar ook mild gecorrigeerd wordt door de EU waar nodig.
De commissie ging van start als een dieselmotor. Het formuleren van IC’s gaf reden tot lange interne debatten binnen de commissie. Echter zorgden deze wel voor secure formuleringen van de problemen waar elk commissielid zich in kon vinden. Inventief als ze waren, waren er al oplossingen voordat echte problemen geformuleerd waren. Na grondig debat vlogen de mooiste IC’s over tafel waar uiteraard democratisch over werden gestemd (en dus ook door Polen). De geoliede machine liep goed en de commissieleden werden zelfs wat overmoedig. ‘’nog 2 IC’s formuleren? Oh, dat halen we makkelijk”.
De discussies waren snel en ad rem. In het heetst van de strijd werden zelfs de landen door elkaar gehaald. Zei de voorzitter nou Duitsland of Letland? Om de vaart erin te houden wordt het formeel stemmen soms overslagen en hoorde men simpelweg na een voorstel: ‘’NEE” van de andere commissieleden.
Hoe langer de vergadering duurde, des te meer werden commissieleden afgeleid door de kermis op de achtergrond op het Malieveld. Als gevolg deed de voorzitter het gordijn dicht om de focus te behouden, maar de kermis werd nog steeds in metaforen benoemd om een punt te maken. De motor van Libe sloeg niet af, ook niet in de korte pauzes. In plaats van small talk, werd het vraagstuk van FEMM onder de loep gekomen en probeerde LIBE dit vraagstuk ook nog even snel te behandelen.