Door Karin Tey
Aan de delegatieleden werd meegedeeld dat ze zich om 9:15 – en geen minuut later – naar de bioscoop moesten begeven. De delegatieleden gingen geen film kijken, maar zouden voor het eerst samen gaan debatteren over hun vraagstuk. Toen het merendeel aanwezig was, bleek echter dat ze alsnog 10 minuten buiten moesten wachten. Het was maar te hopen dat de rest van de dag wel op schema verloopt.
De ochtend begon gelijk goed, want om 9:30 zat de expert online klaar om de voorbereide vragen te beantwoorden. Terwijl de ene deelnemer binnenkwam met enkel pen en papier, had de ander een geheel boekwerk bij zich, welke netjes geordend was door middel van tabbladen. Helaas werkte de technologie vandaag tegen. De expert was slecht te horen en de vragen van de commissie moesten ook regelmatig herhaald worden, omdat het voor haar ook niet te verstaan was. Niettemin werd het hele uur gevuld met diverse, goed doordachte vragen.
Voordat de commissie echt begon aan de resolutie, werd er aan zelfreflectie gewerkt. De ideale MEP’per werd omschreven en er werd gereflecteerd welke eigenschappen de deelnemers hiervan al bezitten. Ook werden tips uitgewisseld om hun leerpunten te verbeteren.
Eindelijk begonnen de deelnemers met brainstormen. De commissie kwam met vijftig ideeën, die daarna een voor een geschrapt moesten worden. Terwijl de dag vorderde, werd het ook steeds warmer in de ruimte waar de commissievergadering gehouden werd. Daarom werden twee schermen neergezet om zo de felle zonnestralen tegen te houden en beschutting te bieden. De delegatie ging aan de slag, maar toen het tijd was voor de lunch, rond een uur of 13:00, besefte de commissie dat ze wat achterliep. Daarom kozen de voorzitters ervoor hun strategie voor de rest van de dag te veranderen.
Het middaguur was aangebroken en de zon scheen nóg feller. Helaas waren er geen schermen meer over, dus moest er geïmproviseerd worden. Er werden grote vuilniszakken aan elkaar geplakt door middel van COVID-tape, welke werd opgehangen met behulp van een halve gedemonteerde trap, die normaal gesproken gebruikt wordt voor verbouwingen. Uiteindelijk hield deze wel redelijk het zonlicht tegen, waardoor de commissie niks meer te klagen had.
Het onderwerp waar deze delegatie zich over buigt is vrij ingewikkeld en breed, wat ervoor zorgde dat er vaak gelijk gestemd werd. Hierdoor moest vaak, na wat zuchten uit de commissie, wéér over hetzelfde punt verder gediscussieerd worden. Als een pauze wordt aangekondigd om hernieuwde concentratie te vinden, haastte de commissie zich uit de ‘sauna’.
Ondanks de warmte, boekt de commissie wel voortgang in het opstellen van hun resolutie. Aan het eind van de dag liggen ze helaas toch iets achter op schema. De vermoeide delegatieleden gaan daarom met een hoop huiswerk naar huis om morgen de resolutie helemaal af te kunnen ronden!