Door Emma Halma
De eerste officiële dag van het Model European Parliament is begonnen. Hoewel veel mensen teleurgesteld zijn dat ze niet in Den Haag vergaderen, stappen ze vastberaden het provinciehuis in Lelystad binnen. Langzaam stroomt de Statenzaal vol en zoekt iedereen een plekje.
Na wat te hebben geprutst met het scherm en de wifi kon de commissie echt van start gaan. Ieder lid heeft een provincie van Spanje aangewezen gekregen om elkaar aan te kunnen spreken. De provincies Asturië, Balearen, Cantabrië, La Rioja, Madrid, Murcia, Navarra en Ceuta komen hier aan bod. De discussies tussen de provincies begonnen gelijk. IC na IC werd opgesteld. Maar liefst dertig vóór het eerste uur in de zaal voltooid was. De gezichten van de delegatieleden zeiden genoeg: diep aan het nadenken over alles dat werd gezegd. Elk lid heeft zich individueel goed voorbereid. Allemaal haalden ze gelijk hun spullen tevoorschijn; blaadjes gevuld met aantekeningen, geprinte informatie over het vraagstuk en veel mogelijke voorstellen.
Na bijna twee uur vol discussies achter de rug te hebben, sloeg de vermoeidheid een beetje toe. De vraag om pauze kwam naar voren. Voorzitter Niek ter Haar laste een korte pauze van vijf minuten in. Iedereen ging naar de wc en pakte wat nieuw drinken erbij om zich op te peppen. Terug in de zaal leidde Niek een “energizer” in, genaamd Ho Chin tsjak. Het spel zaaide verwarring bij delegatielid Timo Polhout, die na vijf keer uitleggen pas snapte hoe het werkte. Na een paar rondes oefenen hebben ze het spel echt gespeeld. Uit het spel kwamen twee finalisten: Rebecca en Luca. Zij moesten een moo-off doen, welke langer dan een minuut doorging! Uiteindelijk werd delegatielid Luca de winnaar van de energizer.
Eenmaal terug van de pauze moesten meer dan 40 IC’s worden samengevoegd en geschrapt. Natuurlijk ontstonden hierdoor discussies over wat er het belangrijkst is betreffende het gekregen vraagstuk: waarborging van media-vrijheid in de EU. Stevige argumenten ontstonden over waarom iets niet bij elkaar past of juist wel en over hoe de samengevoegde punten goed konden worden geformuleerd. Tussen de IC’s door heeft de commissie uiteraard lunchpauze gehad. Ze kregen de optie om fruit, brood of taart te eten. De taart was niet namens het provinciehuis, maar namens een jarige. Emma Halma, de journalist die dit artikel mogelijk heeft gemaakt, was vandaag jarig, wat werd gevierd met de hele groep.
Na de lunchpauze werd weer fel doorgegaan met het opstellen van IC’s. Na een uur waren er nog maar 17 van de 40 IC’s over. Ondanks de felheid van de commissie, werd er af en toe gelachen om een uitspraak van de provincie die nog steeds door iedereen anders wordt uitgesproken. Na een tijd bezig te zijn geweest werd er voorgesteld weer een energizer te doen, maar dit voorstel werd neergeslagen door de delegatieleden. De delegatieleden wilden namelijk graag door, nou ze er eenmaal in zaten. Een dik halfuur later en weer zeven IC’s minder, was er wel sprake van een korte pauze en energizer om iedereen weer energie te geven. Snel na dit spel vervolgden de discussies zich weer. Langzaamaan bouwde de spanning zich ook op voor de komst van de expert. Hoe het interview met de expert ging, is te lezen in een apart artikel.
