Door Emma Heinsman
Het woord ‘chloorkip’ heeft slechts betrekking tot een aantal landen. In deze landen wordt er chloor gebruikt om de bacteriën van kippen af te halen. Hierbij gaat het om de bacteriën salmonella en campylobacter. Wanneer mensen deze bacterie binnenkrijgen kunnen ze hiervan ziek of zwak worden of er zelfs aan overlijden. De chloorkip werkt als volgt: na de slachting wordt de kip in een bad van met door water verdund chloor gewassen.
Maar wat heeft dit alles nou te maken met INTA? De chloorkip is een heel belangrijk voorbeeld uit de onderhandelingen over het handelsverdrag tussen de EU en Canada. Canada wil de chloorkip namelijk wel toestaan maar in de Europese Unie is de chloorkip verboden om te voorkomen dat mensen chloor binnenkrijgen. Het is echter niet schadelijk voor de mens, de argumentatie is meer dat mensen het idee van chloor op hun kip niet fijn vinden. De ChristenUnie en de PvdA zijn fel tegen het CETA verdrag (het handelsverdrag tussen de EU en Canada). Het zou namelijk betekenen dat Canada meer vlees mag gaan exporteren en dat er bij controles niet kan worden achterhaald of er chloor of groeihormonen in de kippen zitten.
In Gelderland is de chloorkip het woord van MEP geworden omdat INTA natuurlijk over de handelsverdragen gaat. De chloorkip is het voorbeeld geworden om de gevolgen van besluiten die worden genomen in handelsverdragen concreet te maken.