Door Grace Vincent
Marit Donker en Boris Vidra hebben deze week allebei de gelegenheid gekregen om speeches te geven. Meneer Vidra geeft de pitch over de resolutie van Juridische Zaken en mevrouw Donker geeft de landenspeech van Ierland. Tijdens de ‘verkiezingen’ sprongen ze er allebei uit, desondanks was het een gewaagde wedstrijd.
Beiden kandidaten willen graag de speech of pitch houden, en allebei hebben ze goede redenen om dit te doen. Marit heeft al veel ervaring met speechen. Niet alleen voor het MEP op school, maar ook bij provinciaal, kreeg zij de gelegenheid om haar land te vertegenwoordigen. Tijdens de verkiezingen sprak ze als een echte president vol trots over haar land. Ze vindt het buitengewoon om voor een groot publiek te staan en de zaal te pakken.
Boris Vidra heeft een competitiever argument. Het veroveren van zo veel mogelijk stemmen zonder dat ze de kans hebben gekregen om iets te zeggen is zijn motivering. Logischerwijs is het ook een grote eer om een pitch te houden voor hun plan.
Voor allebei de sprekers is dit de tweede, of zelfs derde keer dat ze meedoen aan het MEP. Meneer Vidra was, voordat hij voor het eerst in aanraking was gekomen met MEP, al een grote debat fanaat. Hij deed vaak mee met verschillende debatwedstrijden zoals het Lagerhuisdebat. “Ik houd super veel van debatteren en politiek”, zegt hij. Zijn interesse ligt al helemaal bij de internationale politiek. Boris Vidra vindt dat er in de politiek erg intrigerende en inhoudelijke onderwerpen zijn. Hierdoor wilde hij meedoen aan het MEP. De formele sfeer en etiketten vindt hij ook vermakelijk.
Bij Marit is haar zus de reden waarom zij meedoet aan MEP. Nadat zij er mee in aanraking was gekomen, hoorde Marit allerlei leuke verhalen. Hierdoor deed zij mee aan het MEP op school en ze bleek er ook nog eens talent voor te hebben!
Van debatteren kunnen ze allebei een beroep maken, maar is dit ook waar hun verlangen naar toe gaan? “Wist ik het maar”, zei Boris hopeloos. Hij denkt dat hij wel de bestuurlijke kant van organisatie op wil, maar dan wel politiek gericht. De ambassade lijkt hem wel wat, omdat het internationaal is. Zijn droombaan moet avontuurlijk zijn en erg verschillend.
Marit daarentegen gaat achter haar ouders aan, wat ze zelf niet graag toegeeft. Ze wil graag geneeskunde studeren en dokter worden. Marit Donker vindt het heel interessant hoe het menselijke lichaam werkt, en vooral de complexiteit, spanning en dat er nog van alles ontdekt kan worden, trekt haar richting dit vak. Maar als dat niks wordt, kan ze altijd nog de politieke kant op.
Marit kijkt op tegen Mark Rutte, zijn hele debatteer stijl vindt ze inspirerend. “Hij ziet er altijd heel ontspannen en uitgeslapen uit en blijft relaxed en rustig”, legde Marit vol passie uit. “Hij houdt het hoofd boven water, terwijl hij veel kritiek en weinig bevestiging krijgt waar hij heel goed mee om gaat en dat vind ik knap.”
Boris zijn inspiratie is zijn moeder; van haar win je nooit een discussie. Verder is mevrouw Arib ook zijn inspiratiebron, omdat meneer Vidra haar achtergrondverhaal erg fascinerend vindt. De debatstijl van haar is objectief en ze kan inhoudelijk argumenteren. Hierdoor ziet hij haar, en zijn moeder natuurlijk, als inspiratie.
Bij het MEP wil je een verschil maken in de Europese Unie, omdat lang niet alles goed loopt. Marit wil een verschil maken via de rechtszaak waar het gaat over de moord op mensen. Ze legt uit dat er soms iemand vermoord wordt, maar er niet veel gedaan wordt om de zaak op te lossen. Dit is omdat diegene kritiek leverde op de overheid, waardoor het hun eigenlijk gunstig uitkomt. De Europese Unie staat voor gelijke mensenrechten, maar in dit voorbeeld is dit niet te herkennen.
Boris wil een verschil maken door de samenwerking in de EU te verbeteren. “Ik heb het ideaal dat in heel Europa de burgers dezelfde rechten moeten hebben.” Boris expliciteert dat dit verschijnsel vooral voorkomt op plekken waar het minder goed is, zoals het Oostblok. Hij staat voor het hebben van optimale levensomstandigheden voor elke EU burger, en bovendien eerlijke behandeling en werk. Hij gelooft dat als de Unie samen werkt, het probleem opgelost zou kunnen worden.
Beide parlementariërs komen uit de commissie Juridische Zaken, een onderwerp over de rechtsstaat, wetten en procedures. Allebei vinden ze het een pakkend onderwerp doordat het overal aanwezig is. Marit vertelde over de situaties in verschillende landen, en dat de rechtszaak op sommige plekken een stuk minder is dan in West-Europa. Hierdoor zijn deze plekken ook gevaarlijk, omdat het zo slecht geregeld is. Dit is waarom ze vinden dat er iets aan gedaan moet worden. Boris vindt het onderwerp van Juridische Zaken erg inhoudelijk. Het is makkelijk om er globaal over te praten, maar hoe dieper je inzoomt, hoe lastiger en ingewikkelder het wordt.
Marit en Boris hebben er veel zin in, maar ze hebben ook gepaste zenuwen. We hopen op een goed verloop van de Zoom calls en kunnen niet wachten op de speeches morgen. Eindelijk kunnen de parlementariërs elkaar ‘live’ zien en kan de opening van MEP beginnen. Voor de sprekers: veel succes en tot morgen!