Door Tess Pouderoyen
Vergaderen met koekjes
Op maandag 27 september was het zover: de 33e conferentie van het MEP Nederland kon beginnen. Om 10:00 startte de officiële opening online vanuit Nieuwspoort. Nadat een aantal sprekers een speech hadden gehouden, werd er door elke delegatie een landenspeech verkondigd. De landenspeech van Italië werd gegeven door delegatieleider Timo Polhout, die een mooie speech had geschreven. Nadat alle delegaties hun speech hadden laten horen werd de conferentie van het MEP officieel geopend.
De rest van de middag stond in het thema van de commissievergaderingen. Alhoewel de commissieleden nog weinig ervaring hadden, verliepen de vergaderingen soepel en werden er veel verschillende punten ingebracht. De leden luisterden aandachtig naar ieders inbreng en vulden elkaar aan. Ook was er ondanks de formele sfeer nog genoeg ruimte voor humor én voor de lekkere koekjes van het stadhuis.
Later op de dag kregen alle commissieleden de mogelijkheid om vragen te stellen aan een expert op het gebied van handel, Jochem Hoff. Hij gaf nuttige antwoorden op vragen van de commissieleden. Na deze vragensessie moesten de IC’s geformuleerd én samengevoegd worden. Dit leidde tot de nodige meningsverschillen, maar er was geen sprake van echt felle discussie.
Aan het einde van de dag begon de vermoeidheid toe te slaan. Daarom besloot voorzitter Famke Allaart om een korte ‘energizer’ in te lassen. Het gekozen spelletje heette ‘vikingen’ en vergde een goede concentratie. Na een kort proefrondje begonnen de commissieleden fanatiek mee te doen. Een paar minuten later waren er nog twee commissieleden over: Esmee van Dalen en Benjamin Dam. Zij moesten van de voorzitter een ‘moo-off’ doen. Oftewel: ze moesten net zo lang het geluid van een koe nadoen tegen elkaar, totdat één van de twee moest lachen. Benjamin kwam als winnaar uit de bus.
Na deze korte pauze werden de bezigheden hervat. Er moest namelijk nog gestemd worden over de formulering van de IC’s. Nadat ook deze taak met succes was afgerond was het tijd om naar huis te gaan. Het Nederlandse weer zat niet mee, waardoor de commissie nog even samen napraatte in de overdekte passage in het centrum van Lelystad. Nadat het een beetje was opgeklaard, vertrokken de leden naar huis.
OC’s formuleren met een beetje humor
De tweede dag van het MEP zou wederom bestaan uit vergaderen, vergaderen en nog eens vergaderen. Om 9:30 was de hele commissie aanwezig in ’t Voorhuys te Emmeloord. Ondanks het best vroege tijdstip zat de sfeer er al lekker in. Meteen bleek dat de commissieleden zich ook vandaag goed hadden voorbereid. Jelle Romkes, die in de vergaderingen als delegatielid van Denemarken optrad, had een professioneel vlaggetje met de Deense vlag meegebracht. Dit vlaggetje was letterlijk en figuurlijk verheven boven de papieren naambordjes van de rest van de commissie.
Een paar minuten later zat elk delegatielid weer geconcentreerd achter de laptop. De taak van vandaag: het formuleren van de oplossingen (OC’s). Bij het bedenken van de oplossingen was er meer discussie dan de dag ervoor, maar in grote lijnen waren de leden het vaak met elkaar eens. Ook vandaag kwam men met goede argumenten. Toch kon niet alles vlekkeloos gaan, omdat de delegatieleden in hun enthousiasme vaak vergaten om via de voorzitter te spreken.
Al voor het aanbreken van het middaguur waren bijna alle OC’s opgesteld. Daarom laste voorzitter Famke Allaart een extra lange pauze in. De lunch werd om 12:30 verzorgt door ’t Voorhuys en was erg lekker!
Een uurtje later was het tijd om voor de overgebleven IC’s een oplossing te bedenken. Met frisse moed en een volle maag formuleerde de commissie in rap tempo de laatste OC’s. Daarmee was het werk van vandaag grotendeels gedaan. Terwijl de voorzitter de IC’s en OC’s bundelde tot een resolutie hadden de commissieleden tijd om even te relaxen. Er werden veel grappen gemaakt en blunders tijdens de vergaderingen werden vastgelegd in memes.
Na een dag vol vergaderen, memes, lekker eten en discussies vertrokken de commissieleden naar huis. Met een bijna afgeronde resolutie op zak kijkt iedereen met tevredenheid en plezier terug naar de vergaderingen van vandaag.
Wachten, wachten en nog eens wachten
De laatste dag van commissievergaderingen startte voor commissie Flevoland om 9:15 in ’t Voorhuys in Emmeloord. De sfeer was relaxt, want de resolutie was al bijna volledig af. De echte werkzaamheden begonnen dan ook pas drie kwartier nadat iedereen in de zaal was gearriveerd.
De resolutie moest voor 13:00 klaar zijn. Samen keek de commissie nog naar de formulering van alle IC’s en OC’s. De volgende taak was het doorspitten van de resolutie van commissie Utrecht. Deze was echter nog niet af, waardoor er weer tijd was om te pauzeren. Ook tijdens deze pauze werden er veel memes gemaakt.
Na de pauze werden de IC’s van commissie Utrecht onder de loep gelegd. In groepjes werd er vergaderd over het nut en de kwaliteit van de andere resolutie. Vervolgens was het tijd voor wederom een heerlijke lunch verzorgd door ’t Voorhuys. Tijdens deze lunch kreeg de voorzitter te horen dat er nog langer op de OC’s van Utrecht gewacht zou moeten worden. Daarom besloot zij om alvast kort een beginnetje te maken aan de “commissieresolutie”. Dit is een informele resolutie waarin er oplossingen en problemen opgesteld worden die betrekking hebben op de commissie zélf.
De echte taak van vandaag kon echter niet uitgevoerd worden. Commissie Utrecht had haar resolutie namelijk drie uur na de afgesproken deadline nog steeds niet gestuurd. De Flevolanders doodden de tijd door de eigen resolutie nog even goed door te lezen en onzin stellingen te verdedigen. De resolutie van commissie Utrecht kwam uiteindelijk pas om 16:45, maar liefst vier uur na de afgesproken deadline. Aangezien commissie Flevoland over een kwartier weg moest, kon de resolutie van Utrecht niet meer bekeken worden.
De dag werd op z’n Italiaans afgesloten: een gezamenlijk diner in een Italiaans restaurant. Ondanks het vele wachten was het alsnog een erg leuke dag!
